|
|
|
| te vallen. Dit geeft aan hoe men daar denkt over de beschikbaarheid van dit soort technieken in het oostblok. Na acht dagen intensief lobbyen door een amerikaanse sympathisant besloot het handelsministerie dat de portable computers van $299 toch geen strategische goederen waren. Op een van hun stops gedurende hun drie-weekse reis door de Verenigde Staten waren de studenten te gast bij de George Mason University in Fairfax, Virginia. Een Amerikaanse chemieprofessor vertelde over zijn computertoepassingen en gaf demonstraties. Ongeveer de helft van de groep luisterde met veel moeite doch met volle overgave. De meeste anderen neusden in de stapel papieren die ze hadden verzameld. Maar ik keek met groot plezier naar een klein groepje dat een PC had ontdekt en aangezet en daty nu bezig was de directorystructuur te verkennen en programma's met interessante namen opstartte. Om een beeld te krijgen van de moeilijkheidsgraad van dit alles: stel je een Cyrillisch toetsenbord voor en directory in het Russisch! Zoals door deze voorbeelden van Russchische hackers wordt geillustreerd floreert "respectabel hacken" in de Sovjetunie, en het krijgt zelfs een geringe hoeveelheid officiële steun. Er bestaat zelfs een fantastisch Russisch computerspel, genaamd TETRIS dat nu al in het westen te koop is en verkoopt als warme broodjes. Grootschalig illegaal hacken zoals in Amerika (bijvoorbeeld de "414's" uit Milwaukee), de computer- |
viruspaniek en witte-boorden computercriminaliteit zullen de Sovjetunie niet bereiken voordat daar een grote, krachtige en verzadigde computercultuur is ontstaan. In de VS staan computeronderwijs en hacken lijnrecht tegenover elkaar als het er om gaat jonge mensen met computers te leren omgaan. In de Sovjetunie hebben ze alles met elkaar te maken en dit met steun van de overheid. Toen het duidelijk werd dat jonge Amerikanen jaren voorlagen op jonge Russen wat betreft computers en geavanceerde electronica namen de Russische autoriteiten voor de hand liggende maatregelen: ze zorgden voor een oud, vervallen paleis als ontmoetingsplaats, zorgden ervoor dat er mensen konden worden aangenomen en dat er zes computers kwamen en de Moskou Computer Club voor jonge hackers was geboren. De computerclub groeide onder toeziend oog van schaakkampioen Gary Kasparov. Kasparov heeft wat reclame gemaakt voor de Amerikaanse fabrikant Atari, maar mocht geen betaling ontvangen in dollars. Ook kon Atari hem niet in roebels betalen. De betaling geschiedde in computers en de Moskou Computer Club beschikt nu over een rijk assortiment aan redelijk sneller microcomputers. Het paleis mag hard aan een verfje toe zijn, het mag er koud zijn 's winters: de "kids" behandelen de computers als zijn het kroonjuwelen terwijl ze leren hoe ze er mee om moeten gaan. |
| Hack-Tic #3/1989 | 8 |
|---|