|
|
|
Hackski | |
Zit er een Russische Steve Jobs aan te komen? | |
Door Edward Hart Rice, Hacker | |
| Ik ontmoette voor het eerst Russische hackers in Reston, Virginia, een paar kilometer van het Pentagon. Twintig jonge "computer-niks" waren naar de VS gekomen onder aanvoering van wijlen Andrey P. Ershov van de Sovjet academie voor wetenschappen, afdeling Siberië. In een high-tech vergaderzaal van een van de grotere computerbedrijven vertelde een spreker de "kids" over een van Tandy geleende Tandy 102 laptop. Een groepje doorgewinterde hackers was echter achter in de zaal met iets heel anders bezig: de machine zelf. Ze waren er al achter hoe de in houd van het ROM op het scherm gebracht moest worden. Nu, nog voor de spreker door zijn inleiding heen was, waren ze bezig de code te begrijpen. Zulke verhalen zijn van belang voor de high-tech gemeenschap, omdat ze aangeven dat de Sovjet-Unie in de toekomst veel inventiever zou kunnen zijn. Ze zijn er toe in staat en ze willen het. De hackers van vandaag kunnen de hardware en software top-ontwerpers van morgen zijn. De Russen praten nu al over 32-bit ontwerpen voor micro's en andere technologische en commerciële |
hoogstandjes; weet ik veel, misschien was ik wel in de aanwezigheid van een Russische Stephen Wozniak of Steve Jobs. Of dat goed of slecht is hangt af van hoe je het bekijkt. Aan de ene kant is het zo dat als de relatie tussen de Sovjet-Unie en het westen steeds beter blijft worden, wij wellicht allemaal better worden van de fantasie en het talent dat ik in die vergaderzaal heb mogen aanschouwen: we kunnen zelfs profiteren van hoge verkoopcijfers van westerse computers aan Sovjet-consumenten als hun financiële situatie beter wordt. Aan de kant zijn er angsten voor commerciële en militaire concurrentie. Ik ga hier geen oordeel vellen; ik doe verslag van Sovjet hacken tussen het traditionele autoritaire systeem en de moeilijkheden, veroorzaakt door westerse high-tech embargo's en de schaarsheid van computerapparatuur. Tijdens het bezoek van de "computer-niks" in 1986 werd het Handelsministerie van de VS gevraagd of de Russen hun Tandy 102 laptops mee mochten nemen. Het ministerie weigerde in eerste instantie met als argument dat de LCD-displays (8 regels van 60 tekens) te geavanceerd waren om in handen van de Russen |
| 7 | Hack-Tic #3/1989 |
|---|