Hack-Tic 1

CHAOS
COMMUNICATION
CONGRESS '88

  28-30 december 1988

  Ik had in Amsterdam al kennis gemaakt met enige leden van de Chaos Computer Club toen ze hier waren voor een info-show in Paradiso. Toen ik dus hoorde dat ze in Hamburg een congres organiseerden in de laatste week van december ben ik daar maar eens wezen kijken.…
  De heenweg liftend afgelegd (met een laptop XT en een Canon X-07 handheld in mijn rugzak). 's Avonds laat kwam ik aan in Hamburg, waar ik met Steffen heb afgesproken, en bij hem slaap ik ook gedurende het congres. Voordat we naar zijn huis gaan laden we op de plaatselijke brandweerkazerne eerst nog even een oude brandweerwagen vol met telefoonspullen, luidsprekers en degrelijke. Steffen zit bij de brandweer, en dit mag hij lenen.
  De volgende ochtend begint de voorbereiding voor het congres. Steffen en ik komen te laat aan bij het Eidelstätler Bürgerhaus: de hele club staat boos buiten te wachten omdat Steffen de sleutel heeft. Eenmaal binnen 'Geht's los'. Telefoonkabels worden aangelegd, computers geinstalleerd etc. etc. Ook wordt een perskamer ingericht waar mensen rustig kunnen werken aan artikelen over het congres. Men vraagt mij om bij de opening van het congres (woensdag) iets te vertellen over hacken in Nederland.
  Aan het einde van de dag is een groot deel van de techniek in orde en keren we weer huiswaarts na eerst het Hamburgse uitgaansleven van dichtbij te hebben bewonderd.		   De volgende ochtend blijkt het ineens middag te zijn. Ik wek Steffen en die blijkt maagkramp te hebben. Als we om 15.00 aankomen in het Bürgerhaus is er weinig veranderd. Men loopt een beetje in het rond maar lijkt zonder Steffen die de boel anders organiseert een beetje uit het lood geslagen.
  Omdat er al maandag al zo veel gedaan is hoeft er vandaag niet veel te gebeuren. Dit leidt er toe dat een groot deel van de aanwezige hackers spelletjes (al dan niet op andermans computer) zit te spelen.
  De laatste hand wordt gelegd aan het programma, het wordt duidelijk wat er zo al gaat gebeuren dit jaar. Hoewel: echt duidelijk wordt dat op een Chaos Congres nooit. Het programma is hier niet een star, statisch gegeven, maar een soort levend organisme: elke minuut verandert er wel iets en het hebben van een up-to-date print-out is een must.
  Als woensdag het congres begint kom ik pas om 12.20 aan. Precies op tijd, ik kan gelijk het toneel op. Wau Holland opent het congres met een kort welkomstwoord en dan kom ik als eerste spreker. Ik had echter nog geen tijd gehad om mijn tekst te corrigeren, en ook voor een print-out had ik geen tijd. Dus daar zit ik met de laptop voor me, hakkelend in slecht Duits.
  Als ik het heb over de gaten in autotelefoonnet 1 die in Duitsland nog ten volle benut kunnen worden kijkt men mij enigszins ongelovig aan. Pas later dringt het tot velen door dat de Duitse hackers hier inderdaad iets over het hoofd hebben gezien.
  Duidelijk was echter dat de hackers hier niet geloven in een taalbarriere: ook al was je Duits erbarmelijk, men was men bereid rustig naar je te luisteren. Pas later realiseerde ik me dat dat natuurlijk ook kwam omdat ik mee hielp organiseren. Mensen die daar alleen maar als gast