In Amerika, waar alles beter is, heeft iedere zichzelf respecterende zakenman een zal vol met plastic creditcards en aanverwante zaken op zak.
Ook de Amerikaanse telefoonmaatschappijen geven hun eigen creditcards uit. Met deze cards kun je (soms zelfs zonder tussenkomst van een operator) vanaf elk willekeurig toestel bellen op je eigen kosten. Tenminste: als je je eigen cardnummer noemt.
Een nummer van zo'n card is als volgt opgebouwd:
XXX-YYY-ZZZZ-CCCC
Waar XXX-YYY-ZZZZ staan voor respectievelijk de area-code, prefix en subscriber number (de drie elementen van het USA telefoonnummer) van de eigenaar van de kaart en CCCC voor een daarbij horende code. Deze codes worden op een centraal punt in een computer geregisteerd.
Nu komt de grap: in Nederland bestaan een gratis belbaar nummer (06-022 9111) dat direct doorverbindt met een speciale dienst van AT&T, genaamd AT&T USA DIRECT. De operator die de lijn opneemt kan een aantal dingen voor je doen:
- Collect calls maken (gesprek op kosten van de ontvanger). Als je ooit iemand in Amerika collect wilt bellen is deze manier te preferenen boven de Nederlandse operator, want de Nederlands PTT is in vergelijking (natuurlijk) GRUWELIJK duur.
|
Calling card calls maken. En daar is het ons in dit artikel natuurlijk om te doen. Je geeft de operator het nummer in Amerika dat je wilt bellen en daarna geef je het calling-card nummer door. Zij toetst de nummers in op een computerterminal en als het systeem zegt dat dat de juiste code is voor dat telefoonnummer dan wordt je doorverbonden.
Hoe kom je echter aan andermans code? Daarvoor is door generaties Amerikaanse collega's een hele rits truukjes bedacht.
- De leukste: Als je aan een van de kusten van Amerika woont koop je een radio-scanner en je luistert naar de kustvaart. Er zijn speciale frequenties in de scheepvaartband waarop je direct een AT&T operator krijgt. De matroos noemt zijn calling-card nummer DOOR DE ETHER en krijgt verbinding! Een beetje phreak + bloknoot moeten hier voldoende zijn…. De frequenties (om door te geven aan je neefje in Los Angeles): 161.800 MHz t/m 162.000 MHz in stappen van 25 kHz.
- De illegaalste: Je luistert een telefooncel op een groot vliegveld ergens in de USA (of daarbuiten……?) af. Hoe je dit doet is je eigen zorg. Je hoeft niet noodzakelijk de andere kant van het gesprek te horen, want het gaat je er alleen maar om wat de opbeller tegen de operator zegt. Man belt op, geeft calling-card code en phreaks bellen de hele wereld.
|
